top of page

Reading: Why coconut oil is also bad for the environment...

Foto van schrijver: Elena PitersElena Piters

A lot of every food bloggers swear with coconut oil. That it is the healthiest plant-based oil there is (which is actually not true considering the fact that if you use it in large portions it builds up the cholestrol in your blood). But a week ago an article appeard is the Dutch newspaper that struck my mind. How coconut oil is also bad for the environment. We have all been talking about palm oil and the side effects of it but forgot to look at the side effects of other plant-based oils, such as coconut oil.

That's why I think it's very important to share the article. It explains why coconut oil is bad for the environment and compares it with other plant-based oils. However, keep in mind that the article is written in Dutch.


 


'Ook kokosolie is slecht voor de natuur’


Biodiversiteit De kokospalm heeft een goed imago. Maar de milieu-impact van kokosplantages is groot, stelt onderzoeker Erik Meijaard vast.


Bij een kokospalm denken we aan zon, idyllische stranden en een blauwe zee. Maar zijn neefje de oliepalm associëren we met de verwoesting van tropisch regenwoud en het uitroeien van orang-oetans. Die tegenstelling heeft onderzoeker Erik Meijaard altijd verbaasd: „Van beide soorten palm gebruiken we de olie voor levensmiddelen. Maar de ene palm vinden we geweldig en zien we als goed voor natuur en mens en de andere staat bekend als het pure kwaad.” Zijn verwondering leidde tot een onderzoek met verrassende conclusies, vorige maand gepubliceerd in Current Biology. Meijaard en zijn collega’s stelden vast dat kokosolie veel schadelijker is voor de biodiversiteit dan andere oliën. Ze vergeleken de productie van onder andere kokos, oliepalm, olijf en soja en legden die naast een erkende lijst van bedreigde diersoorten. Kokos kwam als slechtste uit de bus: per miljoen ton kokosolie worden 18,33 diersoorten bedreigd in hun voortbestaan. Bij olijfolie zijn dat 4,12 soorten, palmolie komt daarna met 3,79 bedreigde diersoorten. Kokos scoort dus bijna vijf keer zo slecht als palmolie. „Die uitkomst verbaasde ons ook”, vertelt hij aan de telefoon.

Erik Meijaard Wetenschapper Erik Meijaard heeft Borneo

Futures opgezet, een onderzoeks- en adviesbureau gericht op natuurbescherming en duurzaam landgebruik. Hij doet al tientallen jaren onderzoek naar de gevolgen van ontbossing, meestal op Borneo en in zowel het Maleisische als Indonesische deel. Bij het onderzoek naar de plantaardige oliën vermeldde Meijaard dat hij ook in opdracht van een Indonesisch palmoliebedrijf werkt en advieswerk

doet voor het internationale keurmerk van palmolie RSPO. Daar kreeg hij online veel negatieve reacties op: „Alsof ik dan meteen corrupt ben. Ik ben helemaal niet vóór oliepalm, ik ben alleen voor goed en weloverwogen landgebruik."


Waar is dat grote verschil door te verklaren?

„Kokosplantages komen het meeste voor in vergelegen gebieden, op afgelegen eilanden met een hoge biodiversiteit. Op de Seychellen is bijvoorbeeld een vogelsoort uitgestorven doordat grote delen van de eilanden waar die soort voorkwam, zijn veranderd in kokosplantages. Dat probleem zien we op veel eilanden waar kokosbomen de originele begroeiing hebben vervangen. Bijvoorbeeld op Tuvalu bestaat 66 procent van het eiland nu uit kokosbomen. „Belangrijk is wel dat deze berekening maar één manier is om ernaar te kijken. Als je het aantal bedreigde diersoorten in relatie tot het oppervlakte aan gewas bekijkt, scoort oliepalm weer slechter dan kokos.” Wereldwijd is er zo’n 12,5 miljoen hectare aan kokosplantages en 18,9 miljoen hectare oliepalm.

De conclusie dat kokosolie slechter voor de biodiversiteit is dan palmolie werd u niet in dank afgenomen, toch? „Op sociale media heb ik allerlei beschuldigingen naar mijn hoofd gekregen. Dat ik geld krijg toegestopt door de oliepalmlobby. Het punt dat we in dit onderzoek vooral willen maken is dat elk gewas zijn problemen heeft en dat we daar veel te weinig van weten. Maar intussen stijgt de internationale vraag naar plantaardige olie gewoon door.”

Welke informatie ontbreekt er dan? „We hebben wereldwijd geen precies beeld van alle gewassen, waar ze staan en hoe ze verbouwd worden. Van de oliepalm weten we vrij veel omdat daar veel onderzoek naar gebeurt. Terecht, want natuurlijk heeft de ontbossing voor palmolieplantages negatieve effecten. Maar van bijvoorbeeld pinda en zonnebloem weten we dan weer heel weinig. Het punt is: als je nee zegt tegen palmolie, zeg je automatisch ja tegen andere soorten olie.”

Niet alleen kokosolie, ook olijfolie komt slecht uit uw onderzoek. „Nog zo’n voorbeeld van een olie waar een romantisch beeld van bestaat. Zo’n mooi gewas dat de Romeinen en Grieken ontdekt hebben, we bouwen er een verhaal van mythische proporties omheen. Alleen: in olijfgaarden vind je ook amper beesten meer. Dat is ook gewoon een monocultuur, onder die rijen olijfbomen groeit helemaal niks. En voorheen stond daar Mediterraan bos. Maar daar hebben we het niet over. Vooral palmolie moet het ontgelden.”

De natuur en biodiversiteit lijden toch ook schade door palmolie? „Zeker, maar dat geldt voor andere gewassen ook en daarover is het debat veel minder emotioneel. Van begin af aan is de ontbossing voor palmolieplantages gekoppeld aan het verliezen van habitat van de orang-oetan. Terwijl ik nooit zulke verhalen hoor over de 125 miljoen hectare soja in combinatie met de bedreiging van de jaguar, bijvoorbeeld.”

We kunnen dus geen palmolie meer gebruiken, geen kokosolie, geen olijfolie meer. Welke olie raadt u bewuste consumenten dan wel aan? „Daar is eigenlijk niets zinnigs over te zeggen. In ons artikel halen we ook de consciëntieuze consument aan, die op basis van beschikbare informatie een weloverwogen keuze moet kunnen maken. Alleen dat kan met de huidige informatie niet. Daarom kan ik me de gefrustreerde reacties ook wel voorstellen, zo van, wat moet ik dán? Als ik toch advies zou moeten geven zou ik zeggen: gebruik van alles een beetje. Dan spreid je de risico’s.”


Reference:
Article written by Annemarie kas

 

Comments


© 2021 by Elena Piters

bottom of page